Hans van Luit
Hoogleraar Educatie & Pedagogiek – Orthopedagogiek CMO, Universiteit Utrecht
Sessie
Rekenproblemen? Helpen helpt van groep 1 basisschool tot einde schoolloopbaan!
Kinderen met ernstige rekenproblemen of dyscalculie hebben een aantal problemen gemeenschappelijk, zoals problemen met de kennis van eenvoudige telrijen, positionele ordening, het herkennen van rekenkundige symbolen en tekens, extreme traagheid in het uitvoeren van veel rekenhandelingen en op latere leeftijd de aanvullingen op de basisbewerkingen en vooral contextrekenen. Duidelijk is dat problemen in de vroege ontwikkeling van schoolse rekenvaardigheden tot vergaande gevolgen leiden tot in de volwassenheid. In de lezing zal het brede spectrum van de achterblijvende rekenontwikkeling van groep 1 basisonderwijs tot het einde van schoolloopbaan behandeld worden. Er zal worden ingegaan op kenmerken van probleemrekenaars zoals faalangst, de stagnerende informatieverwerking en hoe de problemen in po, vo en mbo gesignaleerd en gediagnosticeerd kunnen worden, en hoe op basis van uitvoerige procesdiagnostiek behandeling inhoud gegeven kan worden. Afsluitend zal kort aangegeven worden hoe op basis van de diagnose een dyscalculieverklaring een rol kan spelen in de schoolloopbaan van de leerling.
Meer info
Bio
Hans van Luit is hoogleraar Diagnostiek en behandeling van kinderen met dyscalculie. Hij verzorgt onderwijs en doet onderzoek. Hans beschikt over de belangrijkste klinische registraties: Orthopedagoog-Generalist (NVO), en Gezondheidszorgpsycholoog en Klinisch psycholoog (specialisme, wet BIG). Hij heeft als (mede)auteur zo’n 350 publicaties op zijn naam staan waaronder ook veel vakpublicaties, programma’s en testen, zoals: Protocol dyscalculie: Diagnostiek voor gedragsdeskundigen (Graviant), Op Weg naar Rekenen (Graviant), Hulp bij leerproblemen; rekenen-wiskunde (Betelgeuze), RBS; Rekenbelevingsschaal (Hogrefe), Dit is dyscalculie (LannooCampus), en Rekenproblemen en dyscalculie (Lemniscaat).
Downloads
slides 2018 (pdf)
Luit REDAdam18 (6.0 MiB)
Archief
Amsterdam 2018
Rekenproblemen of dyscalculie in het primair onderwijs
Effectief rekenonderwijs is geen sinecure. We doen al jarenlang pogingen om het rekenonderwijs te verbeteren, maar uit de PPON-gegevens blijkt telkens weer dat dit niet echt lukt. Hoe komt dat? In deze lezing moet ik het antwoord deels schuldig blijven, maar we weten dat het fundament voor goed leren rekenen gelegd wordt in groep 1 en 2. Daarin moeten we vooral investeren, om er voor te zorgen dat het verdere rekenen op een sterke basis is gestoeld. Eén van de mogelijkheden om dat voor elkaar te krijgen is beter zicht krijgen op de individuele prestaties van jonge kinderen vanaf 4 jaar, die moeite hebben met voorbereidend rekenen. Zowel het signaleren als gerichte ondersteuning in het kleuteronderwijs komen aan bod.
Maar lang niet alle kinderen profiteren in dezelfde mate van goede voorbereidende rekenhulp in de kleutergroepen. Zwak presterende rekenaars zijn een blijvende uitdaging. Sommigen hebben zodanige problemen dat er zelfs sprake is van dyscalculie. Daarom ga ik ook in op het onderscheid tussen rekenproblemen en dyscalculie, op basis van het protocol DDG, en hoe we in ons rekenonderwijs het beste kunnen omgaan met kinderen die het rekenen niet onder de knie krijgen.
